TGV (Fransızca: Train à Grande Vitesse, "yüksek hızlı tren"), Fransa'nın devlete ait ulusal demiryolu operatörü SNCF tarafından işletilen şehirlerarası yüksek hızlı tren hizmetidir. SNCF, 1966'da yüksek hızlı bir demiryolu ağı üzerinde çalışmaya başladı ve daha sonra projeyi onaylayan Başkan Valéry Giscard d'Estaing'e sundu. Başlangıçta gaz türbinleri ile güçlendirilecek türbinler olarak tasarlanan TGV prototipleri, 1973 petrol krizi ile elektrikli trenlere dönüştü. 1976'da SNCF, GEC-Alsthom'dan 87 yüksek hızlı tren sipariş etti. Paris ve Lyon arasında 1981'de LGV Sud-Est'deki açılış hizmetini takiben (Ligne à Grande Vitesse için LGV; "yüksek hızlı hat"), Paris merkezli ağ, Fransa'daki büyük şehirleri ( Marsilya, Lille, Bordeaux, Strazburg, Rennes, Montpellier) ve komşu ülkelerde yüksek hızlı ve geleneksel hatların bir kombinasyonu üzerinde. Fransa'daki TGV ağı yılda yaklaşık 110 milyon yolcu taşıyor.

Japonya'daki Shinkansen gibi, TGV operasyonel tarihi boyunca hiçbir zaman ölümcül bir kaza yaşamamıştır; yerleşik güvenlik sistemleri dünyanın en gelişmiş güvenlik sistemleri arasındadır. SNCF Réseau tarafından sürdürülen yüksek hızlı pistler de ağır düzenlemelere tabidir. Tren sürücülerinin trenler tam hıza ulaştığında pist boyunca sinyalleri göremeyeceği gerçeğiyle karşı karşıya olan mühendisler, daha sonra dünya çapında ihraç edilecek olan TVM kabin sinyalizasyon teknolojisini geliştirdi. Acil frenleme yapan bir trenin, takip eden tüm trenlerin hızlarını azaltmak için saniyeler içinde talep etmelerini sağlar; bir sürücü 1,5 km (0,93 mil) içinde tepki vermezse, sistem kontrolleri geçersiz kılar ve trenin hızını otomatik olarak azaltır. TVM güvenlik mekanizması, aynı hattı kullanan TGV'lerin her üç dakikada bir hareket etmesini sağlar. [1] [2]

Bir TGV test treni, en hızlı tekerlekli tren için dünya rekorunu kırdı ve 3 Nisan 2007'de 574,8 km / saate (357,2 mil / sa) ulaştı. [3] Geleneksel TGV hizmetleri LGV Est, LGV Rhin-Rhône ve LGV Méditerranée'de 320 km / saate (200 mil / sa) kadar çalışır. 2007'de dünyanın en hızlı tarifeli demiryolu yolculuğu, LGV Est'deki Gare de Champagne-Ardenne ve Gare de Lorraine arasında 279,4 km / s (173,6 mil / sa) başlangıç-bitiş ortalama hızı oldu, [5] 2013 yılında Çin'in Shijiazhuang-Wuhan hızlı treninin Shijiazhuang'dan Zhengzhou segmentine ortalama 283,7 km / s (176,3 mil / saat) ekspres servis raporuna kadar aşıldı. [7]

TGV, Fransa Hükümeti tarafından desteklenen Ariane 1 roketi ve Concorde süpersonik uçağı da dahil olmak üzere diğer teknolojik projelerle aynı dönemde tasarlandı; bu finansman programları ulusal şampiyona politikaları olarak biliniyordu (gerçek çeviri: ulusal şampiyon). İlk yüksek hızlı hattın ticari başarısı, güneyde (LGV Rhône-Alpes, LGV Méditerranée, LGV Nîmes – Montpellier), batı (LGV Atlantique, LGV Bretagne-Pays de la Loire, LGV Sud) Avrupa Atlantique), kuzey (LGV Nord, LGV Interconnexion Est) ve doğu (LGV Rhin-Rhône, LGV Est). Komşu ülkeler İtalya, İspanya ve Almanya kendi yüksek hızlı demiryolu hizmetlerini geliştirdiler.

TGV sisteminin kendisi komşu ülkelere ya doğrudan (İtalya, İspanya, Belçika, Lüksemburg ve Almanya) ya da Fransa'yı İsviçre'ye (Lyria), Belçika, Almanya ve Hollanda'ya (Thalys) bağlayan TGV türevi ağlar aracılığıyla uzanmaktadır. Birleşik Krallık'a (Eurostar). Fransa ve çevre ülkelerdeki uzantılar da dahil olmak üzere gelecekteki çeşitli hatlar planlanmaktadır. Tours ve Le Mans gibi şehirler Paris çevresindeki "TGV banliyö kuşağının" bir parçası haline geldi; TGV ayrıca Charles de Gaulle Havaalanı'na ve Lyon – Saint-Exupéry Havaalanı'na hizmet vermektedir. Kendisi bir ziyaretçi cazibe, Disneyland Paris ve Avignon ve Aix-en-Provence gibi turistik şehirlerde durur. Brest, Chambéry, Nice, Toulouse ve Biarritz'e LGV'ler ve modernize edilmiş hatların bir karışımı üzerinde çalışan TGV'ler ulaşabilir. 2007 yılında SNCF, büyük ölçüde TGV ağındaki daha yüksek marjların etkisiyle 1.1 milyar € (yaklaşık 1.75 milyar $, 875 milyon £) kar elde etti